Xhensila e Besit apo Besi i Xhensiles?

Lidhjen me muzikën e ka të fortë, aq sa kur flet, e quan “dashuri”. Xhensila Myrtezaj merr pjesë për herë të parë në festivalin e fundvitit në Radio Televizionin Shqiptar. E ka pritur prej kohësh këtë moment, pasi donte një vit jubile. Dhe ai erdhi. Është i 50-ti festival i dimrit në Shqipëri. Në një bashkëpunim me Genti Lakon, i cili është kompozitor i këngës dhe me Jorgo Papingjin, si tekst-shkrues, Xhensila vjen me një baladë.

Dëshiron të mbetet surprizë, na zbulon vetëm se në këngë ajo është në një dialog me hënën. Ky konkurrim e ka dhe një qëllim, ajo e ka ëndërr eurovizionin dhe po ashtu pret që një ditë të jetë pjesë e tij. Xhensila sapo ka përfunduar Liceun për kanto, por nuk e ka parë të arsyeshme që edhe studimet e larta t’i vazhdojë në këtë degë, pasi është e mendimit se atë çka mundi të merrte, e ka marrë në lice, dhe për këtë arsye ka menduar të vazhdojë një degë tjetër, atë të “marrëdhënieve me publikun” në një universitet privat.

Në një bisedë për “Shekullin” ajo na tregon më tepër për veten, për lidhjen e saj me aktorin e humorit në “Portokalli”, Besart Kallakun. Historia e dashurisë e vajzës 19-vjeçare ka lindur krejt rastësisht. Ka qenë djali që e ka ndaluar në rrugë… dhe sot ata kanë 3 vite e gjysmë bashkë.

Xhensila, pse vendosët të merrnit pjesë në festivalin e fundvitit në RTSH?

Për mua është hera e parë që jam pjesëmarrëse në këtë festival. Zgjodha këtë vit për vetë faktin se është vit jubile dhe është festivali i 50-të. Për këtë arsye vlera e tij do të jetë e dyfishtë pasi është përvjetor. Ishte një gjë që e kisha menduar më kohë, thjesht po prisja momentin e duhur për të qenë edhe në radhët e këngëtareve që do të marrin pjesë në të, edhe pse jo për të treguar veten time në një pjesëmarrje të tillë.

Kënga është me kompozim të Genti Lakos. Si lindi bashkëpunimi mes jush?

Në fakt, më kërkoi kompozitori. Dëshironte një bashkëpunim, i cili më në fund u realizua. Nuk më pëlqen të flas shumë për këngët e mia, por për sa i përket kësaj, jam shumë optimiste për punën që kam bërë me Gentin dhe më pëlqen e mendoj se bashkëpunimet tona nuk do të mbeten vetëm në kuadrin e festivalit të RTSH-së, por do të vazhdojnë edhe më tej.

Deri më tani ju kemi dëgjuar më me këngë të stilit baladë. Keni ndryshuar?

Kam qëndruar në të njëjtën rrymë. Kënga është baladë. Dëshira ime do të ishte edhe të dilja pak te ritmikja, por edhe do t’i përshtatemi festivalit. Këngët ritmike edhe të rrezikojnë pak, pasi duhet të kesh një lloj force që unë e kam pak frikë, ndërsa me baladën e shtrirjen e kam më të lehtë të tregoj cilësitë dhe zërin tim. Kur jam në skenë, fokusohem shumë tek muzika dhe tek publiku, duke lënë paddore disi performancën e cila edhe ajo ka rëndësinë e vet.

Po për tekstin e këngës, cili është autori me të cilin keni bashkëpunuar?

Teksti ka për autor Jorgo Papingjin. Për mua është hera e parë që bashkëpunoj me të dhe me vjen mirë për këtë gjë. E mira do të ishte të mos flisja më shumë për tekstin, pasi dua ta lë surprizë. Por mund të them se flet për dashurinë. Është një dialog mes meje dhe hënës.

Kënga fituese e këtij festivali përfaqëson Shqipërinë në Eurovizion. Ju e synoni?

Mendoj se çdo pjesëmarrjes në momentin që nis udhëtimin, synon drejt ëndrrës së Eurovizionit. Unë nuk është se e kam synim në vetvete, por e kam ëndërr dhe shpresoj që të mos më ngelë thjesht në sirtar…

Ke shpresa?

Unë jam modeste. Kur hyj në një konkurrim, nuk hyj për të konkurruar më të tjerët. Nuk i shpall sfidë të tjerëve, por i shpall sfidë vetes. Konkurroj vetëm me veten. Dua që kur ta dëgjojë publiku, të jetë ai që të japë firmën e fundit se si është kënga.

Keni përgatitur edhe një performancë shoqëruese?

E kam menduar pak këtë. Shpresoj që mos të më ngelë thjesht në mendime, se kur vjen puna e festivalit, merremi më shumë gjera njëkohësisht, jo me zërin, me këngën. Pjesa e përformancës dhe e interpretimit, ose pjesa e balerinëve ngelet pak në plan të dytë.

Keni ndonjë projekt tjetër veç festivalit?

Ky është projekti i fundit dhe më i afërti. Unë jam natyrë spontane, nuk është se mendoj shumë gjatë.

Kënga për ju është vetëm një pasion apo profesion?

Kënga është dashuri. Nuk është as pasion, as profesion. Normale, kur më vjen ftesat për koncerte unë nuk i refuzoj, kështu që, dua apo nuk dua, bëhet edhe pak profesion.

Jeni e kënaqur nga vetja?

Jo. Nuk kënaqem shpejt me veten. Ky është thjesht fillimi, do kem një rrugë shumë të gjatë. Nëse mendoj që deri më tani kam bërë gjithçka, aty do të ngelem. Unë kërkoj arritje.

Jeni në një lidhje me aktorin e humorit të “Portokallisë” Besart Kallaku, si po shkon lidhja juaj?

Marrëdhënia me Besin po shkon shumë mirë deri më tani.

Edhe lidhja juaj me Besin erdhi spontanisht, ashtu si keni dëshirë t’ju vijnë gjërat?

Pa diskutim që ka qenë një gjë krejt spontane dhe e rastësishme. Besi më pa në rrugë. Po ecja me mamin dhe ndaloi duke i thënë sime mëje: “Qenke shumë me fat që paske një vajzë kaq të bukur”. Mami e mori me të qeshur duke iu përgjigjur që edhe unë e kam vajzën artiste.

Ajo e kishte shumë qejf Besin si aktor, dhe unë gjithashtu. Ka qenë një ndër aktorët e mi të preferuar të “Portokallisë”. Pas kësaj ai pyeti sa andej-këndej dhe u takuam sërish. Tashmë kemi 3 vjet e gjysmë bashkë dhe mund të flasim për një lidhje të konsoliduar.

Keni në plan të martoheni?

Martesa është një fjalë e madhe. Shumë shpejt do të bashkëjetojmë, për martesë është ende herët. Deri në këtë pikë jam shumë mirë me Besin.

Ju bën për të qeshur?

Ai bën për të qeshur një Shqipëri të tërë, dhe jo më mua.

Tani ju thërrasin, Xhensila e Besit apo Xhensila këngëtare?

Tani na thonë, Xhensila e Besit, Besi i Xhensilës…

Punon në lokalet e natës duke kënduar?

Po, punoj dy herë në javë në një lokal në kryeqytet.

Si është të këndosh netëve në lokale?

“Live” është një shkollë më vete. Shpreh atë çka do të shprehësh pothuajse javë për javë. Këndoj këngë të ndryshme, muzikë të lehtë, Pop. Është i lodhshëm, por kur e bën me dashuri, pjesa e lodhjes nuk ndihet.

Të mërzit ndonjëherë Besi?

Joo, janë mërzitje shumë të vogla. Njerëzit kur i pyet se: si do e donin njeriun që kanë pranë, gjëja e parë që shprehen, është të ketë ndjenjë humori dhe unë jam shumë më fat që kam pranë një njeri që ka një superndjenjë humori.



Entela Resuli, Shekulli